Resistentia attritionis accessionum molendinarum insignis est. Multi plerumque putant quo durior productum, eo facilius attriri; itaque multae officinae funditoriae praedicant suas partes fusas chromium continere, quantitatem ad 30% pervenire, et duritiem HRC ad 63-65 pervenire. Quo autem dispersior distributio, eo maior est probabilitas microforaminum et microfissurarum in interfacie inter matricem et carbura formandarum, et probabilitas fracturae quoque maior erit. Et quo durior res, eo difficilius est secare. Ergo, anulum molendi attritioni resistentem et durabilem creare non est facile. Anuli molendi praecipue his duobus generibus materiarum utuntur.
65Mn (65 manganese): haec materia firmitatem anuli molendi magnopere augere potest. Proprietates habet magnae duritiei, excellentis resistentiae attritionis et bonae resistentiae magnetismi; praecipue in agro pulveris tractandi, ubi productum ferrum removere debet, adhibetur. Resistentia attritionis et tenacitas magnopere augeri possunt per normalizationem et temperationem tractationis caloris.
Mn13 (13 manganese): Durabilitas anuli abrasivi fusi cum Mn13 melior facta est quam cum 65Mn. Fusiones huius producti post fusionem ad resistentiam aquae tractantur, et post solidificationem aquae maiorem vim tensilem, duritiem, plasticitatem, et proprietates non-magneticas habent, quo fit ut anulus abrasivus durabilior fiat. Cum gravi impactu et deformatione per pressionem validam in cursu subicitur, superficies duritiem ex opere subibit et martensitam formabit, ita stratum superficiale valde resistentem attritioni formans. Stratum interius excellentem resistentiam servat; etiam si in superficie tenuissima attritur, cylindrus abrasivus onera ictuum maiora sustinere potest.